سردار شهيد عبدالمجيد عراقىزاده در مردادماه سال 1336 در يك خانواده مذهبى در بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش برادرزاده علامه شهيد حضرت آيتالله حاج على وكيلى، امام جمعه لارستان در عهد رضاخان و مادر ايشان نوه دخترى اين علامه شهيد بود. پدر او كه خود معلم قرآن و پايبند به اجراى قوانين شرع بود از همان اول كودكى وى را تحت تربيتهاى اسلامى قرار داد. وى از همان موقع در حالى كه شايد 12 سال بيشتر نداشت نماز و روزه را شروع كرد و با قرآن و تعاليم اسلامى آشنا شد و در مراسم مذهبى با شوق و ذوق فراوان فعالانه شركت مىكرد. ايشان تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در بندرعباس به پايان برد و پس از طى دوره دانشسراى عالى كرمان و اخذ مدرك فوقديپلم رياضى، خدمت سربازى خود را به صورت معلم در بخش نمين بندرعباس آغاز نمود. در همين زمان بود كه انقلاب اسلامى به رهبرى مجاهد كبير، امام خمينى(ره) با قدرت و شدت، رژيم طاغوت را در هم مىكوبيد و عبدالمجيد نيز پا به پاى ديگر همرزمانش ضمن حفظ ارتباط با نيروهاى فعال در بندرعباس به افشاگرى عليه رژيم طاغوت پرداخت و در بالا بردن بينش علمى، سياسى و انقلابى دانشآموزان همت والايى از خود نشان داد. هنگاميكه فرمان امام(ره) مبنى بر اعتصاب سراسرى را دريافت نمود مدرسه را تعطيل و آن را به كانون گرم و فروزان مبارزه عليه رژيم سرسپرده شاه تبديل نمود. با پيروزى انقلاب اسلامى در بهمن 1357، شهيد عراقىزاده كه خدمت سربازى خود را به پايان رسانده بود به بندرعباس آمده و به عنوان معلم رياضى در مدرسه شهيد شاهپور به انجام وظيفه پرداخت و در سنگر آموزش و پرورش فعاليتهاى خود را در بعد تازهاى آغاز نمود. عشق و علاقه وافرى كه به تربيت اسلامى و رشد و شكوفايى دانشآموزان در مدرسه داشت از او معلمى نمونه و مورد علاقه تمام دانشآموزان و همكاران ساخت. با آغاز حملات وحشيانه و متجاوزانه رژيم بعثى عراق به ميهن اسلامى، وى به حراست از حريم مقدس انقلاب پرداخت و به جبهههاى نبرد شتافت. سردار شهيد عبدالمجيد عراقىزاده از اواخر سال 1359 از جبهه كوت شيخ به جبهه دارخوين منتقل گرديد و چون در امداد مهارت داشت، به بهدارى منتقل شد و در نقش امدادگر مشغول به كار گرديد و از همان اوايل توانايى بالاى خود را براى احراز فرماندهى بهدارى به منصه ظهور رسانيد و از عمليات فرماندهى كل قوا تا عمليات خيبر كه به يار پيوست، در پستهاى قائم مقامى و فرماندهى بهدارى مشغول خدمت بود. سردار شهيد عبدالمجيد عراقىزاده، دبير نمونه و معلم رياضى دبيرستانهاى بندرعباس بود و در سنگر علم نيز از توانايى بالايى برخوردار بود به طورى كه هرگاه به قصد مرخصى به شهر بندرعباس مىرفت، آموزش و پرورش بندرعباس با تمديد ماموريت او مخالفت مىكرد و به او پيشنهاد مسئوليتهاى مهمى را مىداد ولى شهيد عراقىزاده از قبول مسئوليت در اداره آموزش و پرورش امتناع كرده مجددا به جبهه نبرد باز مىگشت و در جبهه نبرد در اورژانسهاى عقب جبهه نمىماند و دوست داشت در نزديكترين اورژانس خط مقدم قرار گيرد تا بتواند از وضعيت دشمن اطلاع كافى ودقيق به دست آورد. وى در كوتاهترين زمان ممكن نيروها و امكانات لازم براى اورژانس را فراهم مىكرد و وقتى با كمبود آمبولانس مواجه مىشديم با مسافرت به شهرهاى مختلف، تعدادى آمبولانس براى مناطق جنگى فراهم ميكرد و آنها را سريعا به بهدارى انتقال مىداد و تلاش زيادى مىكرد تا خودروهاى غنيمتى نيز براى خدمت به مجروحين، در بهدارى لشكر به كار گرفته شود. شهيد عبدالمجيد عراقىزاده، در عمليات خيبر، پس از آن كه به نحو عالى از عهده اداره امور مربوط به بهدارى برآمد، در خط مقدم جبهه از ناحيه شكم مورد اصابت تركش قرارگرفت و قبل از رسيدن به بيمارستان پر كشيد و به دوست پيوست